ਇੱਕ ਦੋ ਨਹੀਂ, ਕਿੰਨੇ ਈ ਜਾਣੇ,ਤੈਨੂੰ ਚਾਹੁੰਦੇ ਦੇਖੇ ਮੈਂ..ਕਲਾਕਾਰ, ਤੇਰੇ
ਮੇਰੇ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਅਵਾਮ ਉੱਤੇਫੌਜ ਹਿੰਦ ਦੀ ਕਹਿਰ ਰਹੀ
ਸੱਚ ਕਹਾਂ,ਦਿਲ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ,ਕਿ ਤੂੰ ਪੁੱਛੇ ਕਿ ਦੱਸ ਪ੍ਰੀਤ,ਤੂੰ ਉਦਾਸ
ਯਕੀਨ ਮੰਨ,ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ,ਮੈਂ ਪੁੱਛਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਤੇਰਾ ਹਾਲਪਰ ਨਹੀਂ,
ਦਿਨ-ਬ-ਦਿਨ ਮੈਂ ਲੁੱਟ ਰਿਹਾ ਹਾਂ,ਦਿਨ-ਬ-ਦਿਨ ਮੈਂ ਟੁੱਟ ਰਿਹਾਂ ਹਾਂ,ਆਪਣਾ ਆਪਾ
ਇਹ ਸੋਚਾਂ, ਇਹ ਕਲਪਨਾਵਾਂ, ਇਹ ਦਿਲ ਦੇ ਲਈ ਦਿਲਾਸੇ ਵੇ..
ਕਿਸੇ ਦੀ ਖਾਤਰ, ਜਾਨ ਕੇ, ਦੁੱਖ ਸਹੇੜੇ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ.. ਉਹ
ਇੱਕ ਚਿਹਰਾ ਏ, ਜਿਹਦੇ ਤੇ ਨੂਰ ਏ, ਉਹ ਲੱਖਾਂ ਸੋਹਣਿਆਂ
ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖੁਦ ਨੂੰ, ਤੇਰੇ ਲਾਇਕ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ