Preet Sandhu

ਜਿੰਨਾ ਡੂੰਘਾ ਸਮੁੰਦਰ ਨੀ,
ਓਨੀਆਂ ਡੂੰਘੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੇ..
ਤੇਰੀ ਜ਼ੁਲਫ਼ ਜਿਹਾ ਕੋਈ ਸੁੰਦਰ ਨੀ,
ਮੇਰੇ ਵਰਗੇ ਨਾਈ ਲੱਖਾਂ ਨੇ..

ਤੂੰ ਆਏਂ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਤੱਕਿਆ ਏ,
ਜਿਵੇਂ ਸ਼ਿਵ ਲਿਖਦਾ ਏ ਲੂਣਾ ਨੂੰ..
ਤੂੰ ਐਂਵੇ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਦੀ ਏਂ,
ਜਿਵੇਂ ਵਣ ਨੀ ਮਿਲਦਾ ਡੂਣਾ ਨੂੰ..

ਤੂੰ ਤੇ ਮੈਂ ਹੁਣ ਮਿਲਦੇ ਨੀ,
ਜਿਵੇਂ ਨਜ਼ਰ ਲੱਗੀ ਏ ਵਸਲਾਂ ਨੂੰ..
ਮੈਥੋਂ ਓਵੇਂ ਜੇ ਸੰਗਦੀ ਤੂੰ,
ਜਿਵੇਂ ਧੁੰਦ ਢਕੇਂਦੀ ਫ਼ਸਲਾਂ ਨੂੰ..

ਤੇਰਾ ਐਵੇਂ ਨਿੱਘ ਹੁੰਦੈ,
ਜਿਵੇਂ ਪੋਹ ਚ ਧੁੱਪਾਂ ਖਿੜੀਆਂ ਦਾ..
ਤੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹਲਚਲ ਏਨੀ ਏ,
ਜਿਵੇਂ ਬਾਗ਼ ਚ ਰੌਲਾ ਚਿੜੀਆਂ ਦਾ..

ਤੇਰੇ ਮੱਥੇ ਤਿਉੜੀ ਏਦਾਂ ਏ,
ਜਿਵੇਂ ਪੂਰਨਮਾਸ਼ੀ ਨੂੰ ਚੰਨ ਹੁੰਦਾ..
ਤੇਰੀ ਅੱਖ ਚ ਹੰਝੂ ਏਦਾਂ ਜਿਵੇਂ,
ਘੱਗਰ ਦਾ ਟੁੱਟਿਆ ਬੰਨ ਹੁੰਦਾ..

ਤਾੜੀਆਂ ਤੇਰੀਆਂ ਗਿੱਧੇ ਚ,
ਜਿਵੇਂ ਮੀਂਹ ਪੈਂਦਾ ਏ ਟੀਨਾਂ ਤੇ..
ਮੁੰਡੇ ਨੱਚਦੇ ਤੇਰੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਤੇ,
ਜਿਵੇਂ ਸੱਪ ਯੋਗੀ ਦੀਆਂ ਬੀਨਾਂ ਤੇ..

ਤੇਰੇ ਭਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਵਖਰੇਵਾਂ ਏ,
ਜਿਵੇਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਰੁੱਤਾਂ ਦਾ..
ਤੂੰ ਆਏਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਲੜਦੀ ਨੀ,
ਜਿਵੇਂ ਮਾਂ ਕਰਦੀ ਐ ਪੁੱਤਾਂ ਦਾ..

ਤੇਰੇ ਸਿਰ ਤੇ ਚੁੰਨੀ ਏਦਾਂ ਨੀ,
ਜਿਵੇਂ ਮੋਰਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਤਾਜ ਹੁੰਦੇ..
ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਏਨਾ ਕੁ ਸੋਹਣਾ ਏ,
ਜਿਵੇਂ ਉੜਦੂ ਦੇ ਅਲਫ਼ਾਜ਼ ਹੁੰਦੇ..

ਤੂੰ ਦਾਲ ਚੋਂ ਲੱਭਦੀ ਰੋੜ ਕੁੜੇ,
ਜਿਵੇਂ ਹੰਸ ਚੁਗੇ ਕੋਈ ਮੋਤੀ ਨੀ..
ਤੂੰ ਬੁਣੇ ਕਰੋਸ਼ੀਆ ਏਦਾਂ ਜਿਓਂ,
ਮੇਰੀ ਬੀਬੀ ਬੁਣਦੀ ਸੀ ਕੋਟੀ ਨੀ..

ਤੇਰੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਹੰਝੂ ਏਦਾਂ ਨੇ,
ਜਿਵੇਂ ਧੁੰਦ ਤੇ ਧੂੰਆਂ ਕੱਠੇ ਨੇ..
ਜਿਵੇਂ ਵੇਲ ਕੋਈ ਵਲ ਖਾਂਦੀਂ ਨੀ..
ਓਵੇਂ ਆ ਲਟ ਤੇਰੇ ਮੱਥੇ ਤੇ..

ਜਿਓਂ ਕਸ਼ਮੀਰ ਚ ਕਹਿੰਦੇ, ਇਓਂ ,
ਤੇਰੇ ਹੱਥਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜੰਨਤ ਏ..
ਤੈਨੂੰ ਪਾਉਣ ਲਈ ਜੋ ਮੰਗਣੀ ਪਊ,
ਉਹ ਫ਼ਿਰੌਨ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਮੰਨਤ ਏ..